Daar tegenover staat weer, als een persoon een hoofdstuk of dergelijke openbaar maakt zonder toestemming, dan is het geen plagiaat maar het schenden van het auteursrecht.
Je mag wel citaten, maar wel tot een bepaalde hoeveelheid. Dit is namelijk geen auteursrecht. De rechter had in 2006 besloten dat er foto’s in een proefschrift over de architectuurgeschiedenis die binnen de grenzen van de citaatrecht vallen.
Plagiaat wordt tegenwoorden in essentie gepleegd in een verschillende rechtsverhouding dan al auteursrechtinbreuk. Plagiaat is dan ook niet fatsoenlijk en het is niet regelmatig tegenover het publiek, de opdrachtgever of misschien de degen die het examen afneemt, nooit tegenover de auteur. Als iemand letterlijke hoofdstukken of het volledige werk van iemand anders over zou nemen en dan voordoet alsof het van hemzelf is, dan is het plagiaat. Als het gaat om piraterij gaat het om intellectuele eigendomsrechten die worden blootgelegd zonder aan het publiek zonder dat de gene van wie het is toestemming heeft gegeven. Je kan het wel vergelijken met vervalsing. In sommige gevallen van een Auteursrechtinbreuk is het een misdaad, bij plagiaat heb je dat weer niet.
Wat wel kan is dat je als kunstenaar of artiest bepaalde dingen uit het werk van een ander in je eigen werk verwerkt. Zo kan je iemand zijn stijl imiteren, maar toch ook je eigen stijl maken. zo heb je de pastiche geïmiteerde stijl die ook nog een eigen stijl heeft. Als voorbeeld heb je de film Kill Bill dat in een aantal scènes stilistisch een pastiche stijl uit Azië van de actiegenre uit de jaren vanaf 1970, die worden bedoeld als ode, hommage of eerbetoon. Veel van deze pastiches zijn gebaseerd op de grote successen van een beroemd cultureel fenomeen. Een voorbeeld is de erotische film Emmanuelle. Het was een internationaal succes en er kwamen dus allerlei studio’s die ook begonnen met films maken onder de naam van de succesvolle film, Emanuelle. De naam was dan wel iets veranderd, omdat het anders plagiaat zou zijn.
Naast een gewone imitatie heb je ook nog een parodie, dat is hetzelfde alleen dan op een grappige manier om zo de originele versie een beetje belachelijk te maken. The Simpsons zijn daar een voorbeeld van die veel beroemde filmscènes belachelijk maken.